Golden Retrievery są szczególnie podatne na kardiomiopatie, które mogą powodować duże, cienkie serca, które nie pompują skutecznie krwi. Objawy tego stanu obejmują kaszel, osłabienie i upadek. Wczesne wykrycie przez lekarza weterynarii jest ważne, ponieważ stan ten można leczyć za pomocą suplementów diety i leków.
Rak skóry u Golden Retrieverów
Chociaż rak skóry u psów jest rzadki, może wystąpić. Jest on powodowany przez wiele czynników, w tym urazy skóry, pchły, choroby autoimmunologiczne oraz wysoką temperaturę i wilgotność. Na szczęście, rak skóry u psów jest niezwykle uleczalny, a objawy nie zawsze zagrażają życiu. Jeśli jednak zauważysz guzek na skórze swojego psa, powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Badanie Morris Animal Foundation Golden Retriever Lifetime Study rozpoczęło się 30 sierpnia 2012 roku i od tego czasu objęło prawie 3000 golden retrieverów w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat. Badacze spodziewają się, że u niektórych psów rozwinie się rak, ale inne pozostaną wolne od nowotworów. Badanie obejmuje nieinwazyjne próbki biologiczne i coroczne badania kontrolne.
Najczęstszym typem raka skóry u Golden Retrieverów jest hemangiosarcoma. Inne typy to lymphosarcoma, mastocytoma i osteosarcoma. Te nowotwory dotykają prawie 70 procent amerykańskich Goldenów. W rzeczywistości, były one numerem jeden wśród przyczyn śmierci w populacji Golden Retriever w 1998 roku, według Golden Retriever Club of America. Inne przyczyny problemów skórnych u Goldenów to pchły i alergeny środowiskowe. Psy wsobne są również bardziej narażone na rozwój lymphosarcoma.
Nowotwory skóry u Golden Retrieverów mogą być śmiertelne. Można je wcześnie wychwycić dzięki badaniom diagnostycznym, w tym tomografii komputerowej i ultrasonografii. Badania te mogą określić położenie i rozległość guzów, a także to, czy są one łagodne czy złośliwe. Zaawansowane obrazowanie może również ujawnić, czy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne. Jeśli rak zostanie wcześnie wykryty, często może być leczony chirurgicznie, radioterapią lub immunoterapią.
Objawy nowotworów skóry u Golden Retrieverów są często trudne do zidentyfikowania, ale wczesne wykrycie może znacznie podnieść jakość życia psa. Istnieje wiele różnych rodzajów guzów skóry, i ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii, jeśli zauważysz nowy guzek lub ból. Istnieje kilka opcji leczenia nowotworów u psów, ale są one kosztowne.
Subvalvular aortic stenosis
Stenoza aortalna jest najczęstszym rodzajem wrodzonej choroby serca u psów, a w niektórych przypadkach może być śmiertelna. Golden Retrievery są szczególnie podatne na ten stan, podobnie jak nowofundlandy i rottweilery. Ponadto, choroba jest dziedziczna, co oznacza, że psy niektórych ras są bardziej narażone na jej rozwój. Niektóre psy są tak poważnie dotknięte, że nie wykazują żadnych objawów, więc ich właściciele nie są nawet świadomi, że mają problem. Pies może wydawać się w porządku podczas zabawy, ale nagle zapada się, a nawet mdleje, pozostawiając cię zastanawiającym się, co stało się z twoim ukochanym psem.
Kilka badań może potwierdzić lub wykluczyć stenozę aortalną. Zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej są dobrym miejscem do rozpoczęcia. Ogólnie rzecz biorąc, zdjęcia rentgenowskie nie wykazują żadnych fizycznych nieprawidłowości, podczas gdy cięższe przypadki mogą wykazać powiększoną lewą komorę. Elektrokardiogram może być również wykonany w celu wykrycia zakresu zwężenia.
U golden retrievera z podzastawkową stenozą aortalną może wystąpić senność i nietolerancja wysiłkowa. Zazwyczaj choroba ta jest niegroźna, ale ważne jest, aby ściśle monitorować psa i unikać nadmiernej aktywności fizycznej. Ważne jest również, aby upewnić się, że pies nie bawi się zbyt ostro.
Najczęstsze rasy psów dotknięte chorobą to Golden Retriever, Rottweiler i Dogue de Bordeaux. Inne popularne rasy to bokser, owczarek niemiecki i niemiecki krótkowłosy pointer. Najczęstszym sposobem leczenia jest zabieg chirurgiczny.
Zabiegi chirurgiczne w leczeniu zwężenia podaortalnego mogą obejmować badanie angiograficzne lub echokardiograficzne. Procedura jest zwykle łagodny i trwa tylko dwie godziny. Podczas zabiegu przez tętnicę szyjną wprowadza się balon z ostrzami na jego końcu oraz balon wysokociśnieniowy wykonany z partu kevlaru.
Dysplazja stawów biodrowych
Jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych Golden Retrieverów jest dysplazja stawów biodrowych. Choroba ta charakteryzuje się nadmierną luźnością w stawie biodrowym oraz płytką panewką stawu biodrowego. Może to skutkować bolesnym zapaleniem stawów. Na szczęście dostępne są zabiegi, które mogą pomóc złagodzić objawy.
Chirurgia jest opcją dla Golden Retrieverów z dysplazją stawów biodrowych. Podwójna lub potrójna osteotomia miednicy jest powszechnie wykonywana u szczeniąt młodszych niż 10 miesięcy. W tym zabiegu kość miednicy jest przecinana, a staw biodrowy jest obracany. Osteotomia głowy kości udowej, z drugiej strony, jest wykonywana na młodych lub dojrzałych psów. Ta operacja usuwa staw kulisty w biodrze. Chociaż nie przywraca normalnego ruchu, zapewnia większą mobilność i mniejszy ból.
Dokładne przyczyny dysplazji stawów biodrowych nie są znane, ale czynniki środowiskowe są jednym z głównych czynników. Nadmierny wzrost i nieodpowiednie ćwiczenia mogą powodować nieprawidłowy rozwój stawów biodrowych. Niektóre rasy są bardziej predysponowane do tego zaburzenia, a program selektywnej hodowli może pomóc w zmniejszeniu częstotliwości występowania tego schorzenia.
Niektóre objawy choroby obejmują nagłą kulawiznę tylnej kończyny, trudności w chodzeniu i wchodzeniu po schodach. Młode psy mogą również wykazywać oznaki bólu przy manipulowaniu w okolicach biodra. Psu może być również trudno wstać z pozycji leżącej. Pies cierpiący na dysplazję stawów biodrowych może również nie chcieć bawić się na świeżym powietrzu.
Dostępne są testy genetyczne, które pozwalają określić, czy Golden Retrievery są podatne na dysplazję stawów biodrowych. Testy te mogą być wykorzystane do identyfikacji dziedzicznych wad stawów biodrowych. Dodatkowo, dane rodowodowe mogą pomóc w określeniu obecności genów zdrowych bioder. Hodowcy powinni również zwracać uwagę na środowisko, w którym przebywają ich szczenięta. Nadopiekuńcze szczenięta mogą maskować radiograficzne objawy dysplazji stawów biodrowych i utrwalać nieprawidłowości genetyczne.
Odma opłucnowa
Pies może doznać odmy opłucnowej, jeśli doświadczy nagłego i traumatycznego zwiększenia ilości powietrza w jamie opłucnowej. Istnieje kilka przyczyn tego typu schorzenia, w tym urazy, zabiegi chirurgiczne oraz ciała obce dostające się w okolice płuc. Badanie weterynaryjne jest konieczne, aby wykluczyć inne przyczyny, takie jak pasożyty lub rak płuc. Lekarz weterynarii może również wykonać bronchoskopię w celu potwierdzenia diagnozy.
Odma opłucnowa jest stanem nagłym, który wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Rozpoznanie tego stanu zależy od rodzaju powietrza w jamie klatki piersiowej, ilości nagromadzonego powietrza oraz rodzaju kanału, który umożliwił ucieczkę powietrza. W niektórych przypadkach odma opłucnowa wymaga operacji w celu usunięcia powietrza, ale większość przypadków może być leczona za pomocą tlenoterapii. W okresie rekonwalescencji psy powinny prowadzić spokojny tryb życia i ograniczyć aktywność fizyczną.
Długoterminowa przeżywalność psów, u których zdiagnozowano samoistną odmę opłucnową jest doskonała. Ponadto, nawroty choroby występują rzadko. Preferowane jest chirurgiczne leczenie odmy opłucnowej. Chociaż ryzyko nawrotu jest niskie, analizy statystyczne wskazują, że większe psy i o większej masie ciała są narażone na zwiększone ryzyko nawrotu.
Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, natychmiast zabierz psa do lekarza weterynarii. On lub ona prawdopodobnie poda uzupełniający tlen, aby pomóc zwierzęciu oddychać. Odma opłucnowa jest poważną chorobą, ale dzięki postępowi w diagnostyce i leczeniu, psy często mogą być skutecznie leczone.
W zależności od rodzaju odmy opłucnowej i ciężkości stanu, Twój zwierzak powinien być powstrzymany od forsownych aktywności przez tydzień lub dłużej. Jeśli jednak stan jest poważny, pies może wymagać dalszego leczenia, aby zapobiec nawrotowi choroby. W celu potwierdzenia diagnozy konieczne mogą być kontrolne zdjęcia rentgenowskie oraz dodatkowe badania poziomu tlenu we krwi.
Idiopatyczna padaczka u Golden Retrieverów
Jeśli niepokoi Cię zachowanie Twojego Golden Retrievera, możesz poszukać opinii specjalisty. Stan ten jest często spowodowany nieprawidłową aktywnością elektryczną w mózgu psa. Może to powodować nietypowe ruchy i zachowania, w tym rozszerzone źrenice i wymioty. Napady mogą mieć również charakter ogniskowy, dotykając innych obszarów mózgu psa. Napady mogą trwać od kilku sekund do kilku minut.
Badanie neurologiczne wykaże, czy Twój Golden cierpi na padaczkę idiopatyczną, czy na chorobę podstawową. Lekarz weterynarii wykona badania krwi, panel chemiczny i badanie moczu, aby wykluczyć inne przyczyny napadów. Wyniki tych badań dadzą lekarzowi weterynarii lepszy pomysł na to, jak zarządzać tym stanem. Jeśli u Twojego zwierzęcia występują napady, ważne jest prowadzenie dziennika napadów. Pomoże to lekarzowi weterynarii odpowiednio dostosować dawkę leków.
Chociaż napady te mogą być przerażające, nie stanowią zagrożenia dla życia. W większości przypadków pies zachowuje się normalnie pomiędzy napadami, a nawet może wydawać się zdrowy. Nagranie wideo z napadu może pomóc w postawieniu prawidłowej diagnozy. Film jest również pomocny w diagnozowaniu padaczki idiopatycznej.
Leczenie padaczki idiopatycznej u psów nie jest procesem prostym. Często wymaga wielu wizyt kontrolnych i dostosowania leków. Jeśli po kilku tygodniach nie zauważysz znaczącej poprawy, Twój golden może mieć napady, które nie reagują na leki. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma napady, natychmiast zadzwoń do lekarza weterynarii. Może on przepisać Ci leki przeciwdrgawkowe i przeciwzapalne.
Istnieje wiele przyczyn drgawek u psów, w tym zaburzenia wątroby, nerek lub hormonów. Czasami napady są spowodowane przez toksyny w mózgu. W innych przypadkach mogą być spowodowane padaczką genetyczną.
Podobne tematy